Konkurs ogólnopolski Chrzest Polski regulamin. Zespół Szkół w Mordarce oraz wydawnictwo KOMLOGO są organizatorami XX Ogólnopolskiego Logopedycznego Konkursu Plastycznego pt. „Moja ulubiona postać bajkowa”. Na konkurs należy nadesłać pracę ilustrującą fikcyjną postać z. Tyrteusz Tyrteusz (gr. Tyrtajos) - żył w VII w Zagrzewał do walki Spartan, kt6rzy podobno właśnie dzięki jego poezji pokonali wroga. Sam Tyrteusz był wodzem w II wojnie mesyńskiej. Uważał, że nie ma piękniejszej śmierci niż w pierwszym szeregu, podczas walk za ojczyznę . Pisał: Walczmy mężnie w obronie tej naszej ziemi i dzieci, Choćbyśmy zginąć musieli, życia swojego nie szczędźmy Nuże młodzieży ,walczcie, a jeden przy drugim niech wytrwa Myśli o szpetnej ucieczce nie dopuszczajcie ni strachu, Ale sercom w swych piersiach przydajcie wielkości i męstwa Lęk przed życia utratą, z wrogiem się starłszy odrzućcie (...) Poeta -Tyrteusz, to taki twórca, który nie poprzestaje na samej pieśni, lecz sam chwyta za oręż, rusza do boju, a często ginie. Imię Tyrteusz z biegiem wieków przestało należeć ,,tylko" do starogreckiego poety - ludzie zaczęli nazywać Tyrteuszami bohaterów ginących za ojczyznę, poetów rzucających się w wir walki. W Polsce pojęcie odżyto w romantyzmie. Tyrteuszami nazywa się romantyków krajowych, którzy nie tylko pisali płomienne, poruszające strofy; lecz brali udział w powstaniach, w działalności konspiracyjnej, często płacili życiem lub niewolą za swój patriotyzm. Drugie pokolenie polskich Tyrteuszy to powstańcy warszawscy roku 1944, zwani też Kolumbami - poeci tacy, jak Baczyński, Tadeusz Gajcy Andrzej Trzebiński, Bojarski - poeci i żołnierze powstania , i jego ofiary. Tyrtajos pozostał w świadomości ludzi symbolem poety bojownika, patrioty głoszącego, że zaszczytnie jest bić się i umierać za ojczyznę. Od jego poezji wziął się i funkcjonuje po dziś dzień termin „poezji tyrtejskiej”. Termin ten pochodzi od poezji Tyrtajosa, podejmującego w swej twórczości motyw walki o ojczyznę. Poezja tyrtejska oznacza poezje czynu, zagrzewającą do walki, opiewającą bohaterstwo tych, którzy potrafią oddać życie dla swojego kraju. „Rzecz to piękna ...” to wiersz – apel wzywający do walki w obronie ojczyzny , której niepodległość jest zagrożona : „ Rzecz to piękna zaprawdę , gdy krocząc w pierwszym szeregu , / Ginie człowiek odważny , walcząc w obronie ojczyzny ...". Poeta nawołuje więc do trwania na polu walki i do gotowości oddania życia za swój kraj . Aby zachęcić czytelnika wiersza do bohaterstwa , stosuje również tak zwany antyprzykład – ukazuje , co czeka tchórza , człowieka , który nie chce oddać życia za ojczyznę : „ Wnet żebrakiem się staje – los to najgorszy ze wszystkich - / (...) wrogość go wita wśród ludzi (...)./ Hańbą rodzinę okrywa , zeszpeca wygląd swój świetny , /Wszak niesława , a także zło za nim podąża”. Od imienia poety poezja patriotyczna, wzywająca do walki , określana jest mianem poezji tyrtejskiej, zaś postawa pełna gotowości do oddania życia dla dobra ojczyzny to postawa tyrtejska, albo tyrteizm. Apostroficzność tych wypowiedzi zwraca uwagę na fakt że, jest to poetycki apel, który kształtuje postawę patrioty – przyjętą przez ludzkość już na następne stulecia. » Tyrtajos, *** (Rzecz to piękna zaprawdę) » Teokryt, Serenada pasterska III (Śpiewam dla Amarylis. Kozy me w tym czasie) » Kallimach, Wiadomość o śmierci przyjaciela (Ktoś, Heraklicie, mi doniósł, że zmarłeś) » Symonides, Los (Nie mów nigdy – człowiecze – ) Anakreont (ok. 570-485 p.n.e.) Słodki bój

Adam Mickiewicz Reduta Ordona Wiersz prezentuje postawę żołnierza idealnego, który może być wzorem do naśladowania. Mickiewicz oparł się na opowieści adiutanta Stefana Garczyńskiego, który brał udział w obronie Woli. Zdarzenie miało miejsce w 1831 roku. Przedstawiona została następująca sytuacja: żołnierze broniący reduty musieli walczyć ze znacznie silniejszymi wojskami carskimi; Julian Ordon jako dowódca postanowił chociaż nie dopuścić do przejęcia przez wroga całego składu amunicji, bo to by oznaczało hańbę i pewną klęskę, dlatego spowodował eksplozję, w wyniku której zginął. W rzeczywistości udało mu się przeżyć. Uśmiercenie żołnierza miało na celu podkreślenie jego dzielnej postawy i oddanie hołdu tym, którzy wówczas polegli. Juliusz Słowacki Sowiński w okopach Woli Wiersz pokazuje bohaterską postawę generała Sowińskiego. Mężczyzna do końca życia bronił ojczyzny i swojego honoru, mimo że został sam – część żołnierzy poległa w walce, inni uciekli, ponieważ byli młodzi i sprawni (on miał sztuczną nogę). Wiedział, że jest skazany na klęskę, ale nie chciał się poddać. Nawet gdy zaproponowano mu kapitulację, był nieugięty i nie chciał zmienić zdania: Choćby nie było na świecie Jednego już nawet Polaka, To ja jeszcze zginać muszę Za miłą moją Ojczyznę, I za ojców moich duszę […] Uważał, że musi bronić ukochanego kraju przed wrogami, wolał umrzeć niż oddać szpadę. I właśnie tak się stało – Sowiński okazał się patriotą, gotowym poświęcić się dla ojczyzny – umarł w jej obronie. Konstanty Ildefons Gałczyński Pieśń o żołnierzach z Westerplatte Gałczyński przedstawił Polaków jako wzorowych żołnierzy, do końca oddanych ojczyźnie – ponoszących klęskę, ale też zyskujących chwałę. Oddział dzielnie się bronił przed atakiem niemieckich wojsk przez siedem dni. Bohaterstwo żołnierzy, ich patriotyzm i chęć poświęcenia życia w słusznej sprawie doprowadziły ich do zbawienia: I tak śpiewali: Ach, to nic, że tak bolały rany, bo jakże słodko teraz iść na te niebiańskie polany. Żołnierze umierali w cierpieniu. Byli skazani na przegraną, ale nie zniechęcali się do samego końca. Walczyli zjednoczeni, a w zamian za to czekało ich wieczne życie w niebie. Gałczyński w ten sposób podkreśla heroizm żołnierzy i rolę, jaką odgrywają dla narodu – gdy Polska po raz kolejny będzie zagrożona, oni jako ci najdzielniejsi obrońcy, zejdą znów na ziemię i pomogą w walce. Władysław Broniewski Żołnierz polski Utwór opowiada o powrocie polskiego żołnierza po przegranej kampanii wrześniowej. Autor nie wspomina o żadnej chwale ani o heroicznej postawie. Dominuje nastrój smutku i rozczarowania – żołnierz idzie powoli, „ze spuszczoną głową”, siada pod drzewem i opatruje swoje rany na nogach. Są one konsekwencją walki z wrogiem, która zakończyła się klęską: jego pułk został rozbity pod Rawą. Żołnierz walczył, ale nie przyniosło to oczekiwanych efektów. Teraz nie ma broni, orła na czapce, domu. Wróg odniósł zwycięstwo, pozostały zgliszcza i ruiny. Żołnierz jest bezbronny – nie buntuje się z powodu krzywd, których doświadczył, nie mści się za spalenie domu… Skazany jest na tułaczkę. Towarzyszy mu tylko przyroda, która jest świadkiem jego osamotnienia i poczucia klęski. Aleksander Kamiński Kamienie na szaniec Główni bohaterowie książki to trzej chłopcy: Zośka, Alek i Rudy. Odznaczają się wielką odwagą, aktywnie uczestniczą w wojnie, mimo że pozbawia ich ona młodości. Nie mogą realizować swoich planów, ale teraz najbardziej zależy im na obronie ojczyzny: współdziałają z PLAN-em (kolportaż prasy podziemnej, zagazowanie „Adrii”), biorą udział w akcjach Małego Sabotażu („akcja fotograficzna”, sprzeciw wobec restauratora Paprockiego, akcja związana z kinem, przeciwdziałanie propagandzie), walczą z bronią w ręku w ramach Grup Szturmowych, prowadzą działalność dywersyjną (wysadzenie torów kolejowych w okolicy Kraśnika, akcje: pod Arsenałem i Czarnocinem, w Celestynowie i Sieczychach). Ich zaangażowanie w walkę doprowadza do śmierci. Bohaterowie są przedstawieni jako patrioci, walczący ze strachem, znający historię swojego kraju, świadomi skutków walki. Wiedzą, że muszą ponieść śmierć, żeby przyszłe pokolenia mogły żyć w wolnym kraju. Inne przykłady literackie: Tyrtajos Rzecz to piękna (żołnierze zachęcani do walki)Adam Mickiewicz Śmierć Pułkownika (idealny żołnierz, mit Emilii Plater)Eliza Orzeszkowa Nad Niemnem (żołnierze walczący w powstaniu styczniowym)Stefan Żeromski O żołnierzy tułaczu (żołnierz w armii napoleońskiej)Ilia Erenburg Trzynaście fajek – Fajka komunarda (mały komunard)Dieter Noll Przygody Wernera Holta (kilkunastoletni żołnierze)Guillaume Apollinaire Młody żołnierz (apostrofa do żołnierza, przyspieszone dojrzewanie młodych ludzi, żołnierzy)Krzysztof Kamil Baczyński Z głową na karabinie, Ten czas (zapowiedź śmierci żołnierzy walczących w obronie kraju, tragiczne losy pokolenia Kolumbów)Władysław Broniewski Nic więcej, Co mi tam troski (tułaczy los polskiego żołnierza-wygnańca)Arkady Fiedler Dywizjon 303 (sylwetki lotników, walki z samolotami Luftwaffe)

Wyniki wyszukiwania frazy: kariera piękna rzecz - wiersze. Strona 21 z 112. zlaaa Wiersz 4 lutego 2011 roku, godz. 15:17 7,6°C Droga Prostuje się i patrzę w
Tyrtajos Rzecz to piękna – Interpretacja Dlatego poeta nawołuje Spartan do zbrojnej walki w obronie zagrożonej ojczyzny, nawet gdy przyjdzie im oddać życie: Walczmy mężnie w obronie tej naszej ziemi i dzieci, Choćbyśmy zginąć musieli, życia swojego nie szczędźmy. Budowa: Wiersz zbudowany jest z 2 zwrotek, o 4-wersach każda. Został napisany heksametrem, czyli wierszem bohaterskim. Środki artystyczne: apostrofa – Walczmy… epitety – człowiek odważny, los najgorszy, dzieci maleńkie, starcy czcigodni przenośnie- niesława, a także zło tuż za nim podąża, Myśli o szpetnej ucieczce nie dopuszczajcie Strony: 1 2
teatru greckiego -cechy eposu na przykładzie ,,Iliady" -motyw HOMO VIATOR - człowiek podróży - Odyseusz -archetypy i toposy mitologiczne -wiersze Horacego ( motyw ,,non omnis moriar") -cechy liryki tyrtejskiej ( ,,Rzecz to piękna" - Tyrtajos)
Rzecz to piękna Rzecz to piękna zaprawdę, gdy krocząc w pierwszym szeregu, Ginie człowiek odważny, walcząc w obronie ojczyzny; Kiedy atoli swe miasto i ziemię żyzną porzuca, Wnet żebrakiem się staje - los to najgorszy ze wszystkich - Jako że z miłą swą matką i z ojcem staruszkiem się błąka, Dzieci maleńkie przy sobie mając i prawą małżonkę. Wówczas wrogość go wita wśród ludzi, do których przybędzie Przed niedostatkiem uchodząc, biedą nieszczęsną trapiony, Hańbą rodzinę okrywa, zeszpeca wygląd swój świetny, Wszak niesława, a także zło tuż za nim podąża. Skoro więc błędny wygnaniec żadnego nie budzi współczucia, Żadną czcią się nie cieszy, przyszłość też rodu niweczy, Walczmy mężnie w obronie tej naszej ziemi i dzieci, Choćbyśmy zginąć musieli, życia swojego nie szczędźmy. Nuże, młodzieńcy, walczcie, a jeden przy drugim niech wytrwa, Myśli o szpetnej ucieczce nie dopuszczajcie, ni strachu, Ale sercom w swych piersiach przydajcie wielkości i męstwa, Lęk przed życia utratą, z wrogiem się starłszy, odrzućcie, Tych zaś, którym już wiek poruszania się lekkość odebrał, Nie zostawiajcie, uchodząc z bitwy, starców czcigodnych.(...) Zatem niech każdy wytrwa w rozkroku stając, a obie Nogi niech oprze o ziemię mocno, i zęby zaciśnie.
Muszę jednak Cię ostrzec, że moje postrzeganie piękna może się bardzo różnić od Twojego. Niektóre z poniższych sentencji z pewnością nie przypadną Ci do gustu. Może nawet pomyślisz, że jestem szalony, skoro tak bardzo zachwycają mnie poniższe teksty. Cóż, nic na to nie poradzę. Piękno to rzecz subiektywna.
Tyrtajos Rzecz to piękna – Interpretacja Wiersz Tyrtajosa Rzecz to piękna jest wezwaniem do walki w obronie ojczyzny, apelem do trwania na polu bitwy, nawet za cenę poświęcenia życia włącznie. Poeta mówi, że miłość do ojczyzny i gotowość do walki o jej wolność są najwyższymi miernikami wartości człowieka: Rzecz to piękna zaprawdę, gdy krocząc w pierwszym szeregu, Ginie człowiek odważny, walcząc w obronie ojczyzny. Porzucanie ojczystej ziemi i unikanie spełnienia obowiązku patriotycznego, poeta uważa za rzecz niegodną, a wręcz haniebną: Hańbą rodzinę okrywa i przyszłość rodu niweczy. Poza tym, życie na obczyźnie nie jest łatwe, gdyż kto ziemię żyzną porzuca, wnet żebrakiem się staje – los to najgorszy ze wszystkich. Strony: 1 2

Wiersze miłosne dla zakochanych "Oboje są przekonani, że połączyło ich uczucie nagłe. Piękna jest taka pewność, ale niepewność piękniejsza. Sądzą, że skoro nie znali się wcześniej, nic między nimi nigdy się nie działo. A co na to ulice, schody, korytarze, na których mogli się od dawna mijać? Chciałabym ich zapytać,

Odszukaj w tekście wiersza fragment, który można uznać za polemikę z wymową pieśni "Rzecz to piękna" Tyrtajosa. Wyjaśnij jej istotę, a następnie zapisz argumenty, które można by wykorzystać w dyskusji o powinnościach człowieka wobec ojczyzny. Proszę o odpowiedź na powyższe pytania TYRTAJOS Rzecz to piękna zaprawdę, gdy krocząc w pierwszym szeregu, Ginie człowiek odważny, walcząc w obronie ojczyzny; Kiedy atoli swe miasto i ziemię żyzną porzuca, Wnet żebrakiem się staje - los to najgorszy ze wszystkich - Jako że z miłą swą matką i z ojcem staruszkiem się błąka, Dzieci maleńkie przy sobie mając i prawą małżonkę. Wówczas wrogość go wita wśród ludzi, do których przybędzie Przed niedostatkiem uchodząc, biedą nieszczęsną trapiony, Hańbą rodzinę okrywa, zeszpeca wygląd swój świetny, Wszelka niesława a także zło tuż za nim podąża. Skoro więc błędny wygnaniec żadnego nie budzi współczucia, Żadną czcią się nie cieszy, przyszłość też rodu niweczy, Walczmy mężnie w obronie tej naszej ziemi i dzieci, Choćbyśmy zginąć musieli, życia swojego nie szczędźmy. Nuże, młodzieńcy, walczcie, a jeden przy drugim niech wytrwa, Myśli o szpetnej ucieczce nie dopuszczajcie, ni strachu, Ale sercom w swych piersiach przydajcie wielkości i męstwa, Lęk przed życia utratą, z wrogiem się starłszy, odrzućcie, Tych zaś, którym już wiek poruszania się lekkość odebrał, Nie zostawiajcie uchodząc z bitwy, starców czcigodnych. Szpetna wszakże to rzecz, gdy w pierwszym szeregu walczących, Tam, gdzie miejsce jest młodych, legnie starszy już człowiek, Białe włosy na głowie mający i brodę srebrzystą 1 answer 0 about 13 years ago ;p KromaR Newbie Odpowiedzi: 1 0 people got help Report Reason Reason cannot be empty
Wymień dwa tytuły lektur obowiązkowych, do których odwołasz się w rozprawce na temat: Napisz rozprawkę, w której udowodnisz, że każdy jest odpowiedzialny za swoje postępowanie.

Najlepsza odpowiedź Tarotka odpowiedział(a) o 11:31: "Pogarda dla nieznającej poezji" „Gdy spoczniesz kiedyś w grobie, nikt cię z tęsknotą nie wspomni, żadnego serca nie wzruszysz, nikt nie zapłacze po tobie, bo nie zrywałaś róż Pierii. Będziesz w podziemnym świecie błądzić z innymi zmarłymi - cień zapomniany przez wszystkich". Tyrtajos Rzecz to piękna... "Rzecz to piękna zaprawdę, gdy krocząc w pierwszym szeregu, Ginie człowiek odważny, walcząc w obronie ojczyzny; Kiedy atoli swe miasto i ziemię żyzną porzuca, Wnet żebrakiem się staje — los to najgorszy ze wszystkich - Jako że z miłą swą matką i z ojcem staruszkiem się błąka, Dzieci maleńkie przy sobie mając i prawą małżonkę. Wówczas wrogość go wita wśród ludzi, do których przybędzie Przed niedostatkiem uchodząc, biedą nieszczęsną trapiony, Hańbą rodzinę okrywa, zeszpeca wygląd swój świetny, Wszelka niesława a także zło tuż za nim podąża. Skoro więc błędny wygnaniec żadnego nie budzi współczucia, Żadną czcią się nie cieszy, przyszłość też rodu niweczy, Walczmy mężnie w obronie tej naszej ziemi i dzieci, Choćbyśmy zginąć musieli, życia swojego nie szczędźmy. Nuże, młodzieńcy, walczcie, a jeden przy drugim niech wytrwa, Myśli o szpetnej ucieczce nie dopuszczajcie, ni strachu, Ale sercom w swych piersiach przydajcie wielkości i męstwa, Lęk przed życia utratą, z wrogiem się starłszy, odrzućcie, Tych zaś, którym już wiek poruszania się lekkość odebrał, Nie zostawiajcie uchodząc z bitwy, starców czcigodnych. Szpetna wszakże to rzecz, gdy w pierwszym szeregu walczących, Tam, gdzie miejsce jest młodych, legnie starszy już człowiek, Białe włosy na głowie mający i brodę srebrzystą, Który ducha mężnego tchnienie wydaje ostatnie W pył, a w miłych swych dłoniach skrwawiony srom ukrywa - rzecz to szpetna dla oczu, tego nie godzi się widzieć - Ciało zaś z szat ma odarte; młodemu zaś wszystko przystoi, Póki uroczej młodości kwiat go świetny ozdabia; Żyjąc, podziw on wzbudza wśród mężczyzn, dla niewiast uroczym Zda się, a pięknym, gdy zginie walcząc w pierwszym szeregu. Zatem niech każdy wytrwa w rozkroku stając, a obie Nogi niech oprze o ziemię mocno, i zęby zaciśnie Reszty bez autora szukaj tutaj: [LINK]:Pisarze_i_poeci_staro%C5%BCytnej_Grecji Odpowiedzi Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub

Wiersz Rozmowa o poezji jest prowokacyjnym dialogiem, sporem, ma silny wydźwięk polemiczny. Przeciwniczką ideową poety-turpisty jest Dziewczyna – uosobienie naiwnych wyobrażeń o poezji. Jej przekonania można także utożsamiać z poglądami Lieberta, któremu Grochowiak dedykuje wiersz (jako wyzwanie). Autor buntuje się przeciw Więcej wierszy na temat: Miłość « poprzedni następny » Niepokojące są stwierdzenia, że miłość można niedoceniać. I lekceważyć uczuć siłę, …jakie to przykre, i nie miłe. Jak ten co mówi takie słowa, miłości stanów chce dochować. Gdy zło wychwala ponad siłę, …jakie to przykre, i nie miłe. Zwalczać nam trzeba i strofować, myśli co tworzy głupio głowa. I rozpowszechnia słowa zgniłe, …jakie to przykre i niemiłe. A walczyć można przez przeczenie, głosić jedyne też twierdzenie, że miłość jest, i będzie trwała, …jak piękna rzecz to i wspaniała. Napisany: 2007-10-26 Dodano: 2008-02-21 10:09:51 Ten wiersz przeczytano 395 razy Oddanych głosów: 8 Aby zagłosować zaloguj się w serwisie « poprzedni następny » Dodaj swój wiersz Wiersze znanych Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński Juliusz Słowacki Wisława Szymborska Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński Halina Poświatowska Jan Lechoń Tadeusz Borowski Jan Brzechwa Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer więcej » Autorzy na topie kazap Ola Bella Jagódka anna AMOR1988 marcepani więcej » Porównaj postawy heroiczne bohaterów wiersza rzecz to piękna Tyrtajosa, Iliady homera oraz pieśni o Rolandzie. Uwzględnij, o co i jak walczą (za co i jak giną) bohaterowie tych tekstów. Czy któregoś z tych bohaterów uważasz za wzór do naśladowania? Odpowiedź uzasadnij

Tyrteusz stworzył poezję, która z czasem nazwana została tyrtejską. Utrzymana była w duchu patriotyzmu i zagrzewała do walki o dobro ojczyzny. Ideę tego nurtu doskonale odzwierciedlają słowa utworu Tyrteusza: Rzecz to piękna zaprawdę, gdy krocząc w pierwszym szereguGinie człowiek odważny, walcząc w obronie ojczyzny Powyższe słowa mogą stanowić także definicję patriotyzmu, który wymaga poświęcenia dla kraju. Dlatego też w czasach zniewolenia Polski, twórcy chętnie sięgali po poezję zapoczątkowaną w starożytności przez Tyrteusza. Jej wpływ najsilniej odzwierciedla się w literackiej epoce romantyzmu, kiedy patriotyzm rozumiany był jako oddanie dla ojczyzny, bezwzględne poświęcenie, walka dla dobra kraju i jego umiłowanie. Tak właśnie patriotyzm rozumie Tyrteusz. Jest to idea cenna dla przyszłych pokoleń, mimo że współcześnie – w wolnej Polsce – może być nieco zdezaktualizowana i modyfikowana. Podmiot liryczny w utworze Tyrteusza wspomina także o dumie, jaką odczuwać mogli polegli przed śmiercią. Zginęli oni bowiem na polu bitwy, nie poddając się i walcząc w słusznej sprawie. Dzięki swej odwadze stali się zwycięzcami, nawet jeśli ponieśli śmierć. Zatem lepiej zginąć na polu bitwy, niż zostawić swój kraj w potrzebie. Podmiot liryczny wspomina także o hańbie, jaka wynika z niepodjęciem walki. Osobę taką spotyka najgorsza przyszłość. Wtedy grozi mu los żebraka, który nie ma swojego miejsca na ziemi i jest ignorowany przez ludzi: Kiedy atoli swe miasto i ziemię żyzną porzuca,Wnet żebrakiem się staje - los to najgorszy ze wszystkich -Jako że z miłą swą matką i z ojcem staruszkiem się błąka, Dzieci maleńkie przy sobie mając i prawą małżonkę. Osobie, która nie dba o dobro swego kraju grozi wrogość ze strony społeczności. Dodatkowo ściąga na siebie zło i nieszczęścia. Pozostaje zhańbiony i ignorowany: Wówczas wrogość go wita wśród ludzi, do których przybędzie Przed niedostatkiem uchodząc, biedą nieszczęsną trapiony, Hańbą rodzinę okrywa, zeszpeca wygląd swój świetny, Wszelka niesława a także zło tuż za nim podąża. Skoro więc błędny wygnaniec żadnego nie budzi współczucia, Żadną czcią się nie cieszy, przyszłość też rodu niweczy Zatem wiersz Tyrteusza możemy podzielić na dwie części. Pierwsza jest częścią opisową, prezentującą dwie postawy ludzkie – patriotę, który jest gotów oddać życie za ojczyznę, więc otoczony jest chwałą i sławą oraz tchórza, który boi się walczyć za ojczyznę, przez co sprowadza na siebie hańbę i nieszczęścia. Druga część jest refleksyjna. Stanowi rodzaj nawoływania do walki w obronie kraju ojczystego. Zachęca do gotowości do poświęcenia i oddania życia. Podmiot liryczny utożsamia się z taką postawą, gdyż w swym nawołaniu używa 2. osoby l. mnogiej: Walczmy mężnie w obronie tej naszej ziemi i dzieci, Choćbyśmy zginąć musieli, życia swojego nie szczędźmy. Następnie kieruje apostrofę do młodych mężczyzn, którzy są w pełni siły i to oni stanowić będą siłę w walce. Podmiot liryczny rozważa w tej części również, co należy robić, by być szczęśliwym: walczyć w obronie ojczyzny, nie bać się śmierci, nie zostawiać człowieka w potrzebie, nie uciekać, być odważnym i wytrwałym oraz nie baczyć na cierpienie: Nuże, młodzieńcy, walczcie, a jeden przy drugim niech wytrwa, Myśli o szpetnej ucieczce nie dopuszczajcie, ni strachu, Ale sercom w swych piersiach przydajcie wielkości i męstwa, Lęk przed życia utratą, z wrogiem się starłszy, odrzućcie, Tych zaś, którym już wiek poruszania się lekkość odebrał, Nie zostawiajcie uchodząc z bitwy, starców czcigodnych. Szpetna wszakże to rzecz, gdy w pierwszym szeregu walczących, Tam, gdzie miejsce jest młodych, legnie starszy już człowiek, Białe włosy na głowie mający i brodę srebrzystą,Który ducha mężnego tchnienie wydaje ostatnieW pył, a w miłych swych dłoniach skrwawiony srom ukrywa- rzecz to szpetna dla oczu, tego nie godzi się widzieć -Ciało zaś z szat ma odarte; młodemu zaś wszystko przystoi, Póki uroczej młodości kwiat go świetny ozdabia; Żyjąc, podziw on wzbudza wśród mężczyzn, dla niewiast uroczym Zda się, a pięknym, gdy zginie walcząc w pierwszym szeregu. Zatem niech każdy wytrwa w rozkroku stając, a obie Nogi niech oprze o ziemię mocno, i zęby zaciśnie. Wiersz Tyrteusza jest utworem pisanym heksamenterm, o patetycznym tonie. Pojawiają się w nim apostrofy, np.: „młodzieńcy”, metafory i epitety. Rozwiń więcej

wymień dwa tytuły lektur obowiązkowych do których odwołasz się w rozprawce na temat. napisz rozprawkę w której udowadniasz żę każdy jest odpowiedzialny za swoje czyny postępowanie .uzasadni swoje wybory Ważna jest nie tyle sława jednostki, co działanie na rzecz wspólnego w tekście wiersza fragment, który można uznać za polemikę z wymową pieśni "Rzecz to piękna" Tyrtajosa.. Proszę o odpowiedź na powyższe pytania TYRTAJOS Rzecz to piękna zaprawdę, gdy krocząc w pierwszym szeregu, Ginie człowiek odważny .Tyrtajos Rzecz to piękna - Interpretacja Dominika Grabowska 1 lipca, 2013 język polski , Starożytność No Comments Wiersz Tyrtajosa Rzecz to piękna jest wezwaniem do walki w obronie ojczyzny, apelem do trwania na polu bitwy, nawet za cenę poświęcenia życia "rzecz to piękna" "Rzecz to piękna zaprawdę, gdy krocząc w pierwszym szeregu, Ginie człowiek odważny, walcząc w obronie ojczyzny; Kiedy atoli swe miasto i ziemię żyzną porzuca, Wnet żebrakiem się staje — los to najgorszy ze wszystkich - Jako że z miłą swą matką i z ojcem staruszkiem się błąka,Piękna to rzecz, gdy człowiek ginie za ojczyznę, walcząc za nią w pier­wszym szeregu.. Ludzie, do których… Czytaj dalej →Patriotyzm w literaturze.. Błąka się z rodzicami-staruszkami i maleńkimi dziećmi oraz żoną.. Uciekinier okrywa hańbą swój ród, nie ma majątku, nie budzi współczucia, wszędzie wita go Tyrtajos wzywał obywateli do zgody, przestrzegania praw i przywrócenia ładu w państwie (1).. Imię poety przeszło do historii jako symbol dotyczą utworów o tematyce antycznej.. Znaczenie Motyw Kobiety: Informacje Poezja: Biblia Mitologia Odyseja, Iliada - Homera Antygona - Sofokles Oresteja - Ajschylos O zachowaniu się przy stole - Słota Bogurodzica Legenda o św. starożytnośćTyrteusz, Tyrtajos "Rzecz to piękna…" (miłość Ojczyzny zagrzewająca do walki; miłość do .Krzysztof Kamil Baczyński "Z głową na karabinie" oraz "Ten czas"; Stefan Żeromski "O żołnierzy tułaczu"; Tyrtajos "Rzecz to piękna"; Władysław Broniewski "Nic więcej", "Co mi tam troski"; Władysław Broniewski "Żołnierz polski"; Arkady Fiedler "Dywizjon 303".Hermeneutyka (interpretacja: Badawcza, historyczna.. Następnie ukazuje dzieje wojownika, który ucieka przed każdemu słowa Tyrteusza: Rzecz to piękna zaprawdę, gdy (.. ), ginie człowiek odważny, walcząc w obronie ojczyzny, są chyba najlepszym dowodem tego, że był on wielkim patriotą i bardzo mądrym człowiekiem.. Wiąże się on z umiłowanie ojczyzny, dumę z jej tradycji i kultury oraz spełnianiem obywatelskich powinności.. Myślą przewodnią wiersza jest złożenie hołdu tym, ktorzy giną w .Interpretacja wiersza Analiza.. Zagrzewały do walki, promowały wojskowe ideały Sparty, takie jak całkowite oddanie się ojczyźnie, walka i śmierć w jej obronie.. Rzecz to była w duchu patriotyzmu i zagrzewała do walki o dobro ojczyzny.. Od jego imienia utworzono pojęcie poezji tyrtejskiej.. Ideę tego nurtu doskonale odzwierciedlają słowa utworu Tyrteusza: Rzecz to piękna zaprawdę, gdy krocząc w pierwszym imienia tego greckiego poety pochodzi określenie poezja tyrtejska, czyli taka, która podtrzymuje patriotycznego ducha i zachęca do walki w imię wierszu Rzecz to piękna… również odnajdujemy motywy patriotyczne, a dokładniej opis tego czym właściwie jest oddanie dla Poświęcenie życia dla niej życia jest przecież wyrazem wielkiej miłości i .Miłość do ojczyzny - Głębokie przywiązanie do państwie rodzinnego, gotowość poświęcenia się dla niego, patńotyzm.. Tyrtajos (Tyrteusz) "Rzecz to piękna" - On pierwszy wezwał do obrony ojczyzny w imię miłości do niej i obowiązku obywatelskiego, a nie - jak Homer - w imię cnót Tyrtajosa Rzecz to piękna jest wezwaniem do walki w obronie ojczyzny, apelem do trwania na polu bitwy, nawet za cenę poświęcenia życia włącznie.. Tyrtajos Rzecz to piękna.. Rzecz to piękna zaprawdę, gdy krocząc w pierwszym szeregu, Ginie człowiek odważny, walcząc w obronie ojczyzny; Kiedy atoli swe miasto i ziemię żyzną porzuca,Tyrtajos [Rzecz to piękna…] Rzecz to piękna zaprawdę, gdy krocząc w pierwszym szeregu, Ginie człowiek odważny, walcząc w obronie ojczyzny; Kiedy atoli swe miasto i ziemię żyzną porzuca, Wnet żebrakiem się staje - los to najgorszy ze wszystkich - Jako że z miłą swą matką i z ojcem staruszkiem się błąka, Dzieci maleńkie przy sobie mając i prawą to piękna.. "Rzecz to piękna…".Jest to los naj­gorszy ze wszystkich.. Podmiotem lirycznym jest mówca, ale także patriota.. Utwór dzieli się na dwie części.. Wyjaśnij jej istotę, a następnie zapisz argumenty, które można by wykorzystać w dyskusji o powinnościach człowieka wobec ojczyzny.. W pierwszej głosi pochwałę odwagi, umiłowanie ojczyzny, za którą pięknie jest oddać życie.. Tyrteusz stworzył poezję, która z czasem nazwana została tyrtejską.. Wywodzi się prawdopodobnie z pieśni żałobnych.. Wiersz jest przykładem liryki apelu.. Rzecz to piękna.. Do najwybitniejszych poetów tego okresu należeli - Safona - poetka żyjąca na wyspie Lesbos, gdzie pisała pieśni weselne, hymny, pieśni miłosne.. Te opracowania to idealna notatka do nauki lub przede wszystkim gotowe wypracowanie, praca (VII w. p. n. ), Rzecz to piękna.. Rzecz to piękna zaprawdę, gdy krocząc w pierwszym szeregu, Ginie człowiek odważny, walcząc w obronie ojczyzny; Kiedy atoli swe miasto i ziemię żyzną porzuca, Wnet żebrakiem się staje - los to najgorszy ze wszystkich - Jako że z miłą swą matką i ojcem staruszkiem się błąka,"Rzecz to piękna zaprawdę, gdy (…), ginie człowiek odważny, walcząc w obronie ojczyzny" - Słowa te oddają w najlepszym stopniu znaczenia słowa patriotyzm.. Poeta znany jest przede wszystkim z wiersza Rzecz to pewno jest altruistą, gotowym poświęcić życie dla ojczyzny, która uznaje za najwyższe dobro.. Wiedział, co w życiu jest największą wartością - nasza ojczyzna.. Była to poezja mająca zagrzewać do walki o dobro ojczyzny oraz zachowania patriotycznej to piękna, Tyrteusz - interpretacja i analiza.. Poetka miała duże znaczenie dla jej współczenych, określali ją krótkim mianem"Poetka".Napisz interpretacje do tekstu Tyrtajos pt. Rzecz to piękna W kolejnosci: 1)teza interpretacyjna 2)charakterystyka osoby mówiącej 3)charakterystyka adresata 4)problematyka Your friend in learning Zaloguj się Załóż kontoW swoich lirykach Tyrtajos przedstawia Spartanom sławę, jaką zdobędą za swoje męstwo, a także za bohaterską śmierć.. Opracowanie liczy w całości 341 wyrazów.. Rzecz to piękna zaprawdę, gdy krocząc w pierwszym szeregu, Ginie człowiek odważny, walcząc w obronie ojczyzny; Kiedy atoli swe miasto i ziemię żyzną porzuca, Wnet żebrakiem się staje - los to najgorszy ze wszystkich - Jako że z miłą swą matką i z ojcem staruszkiem się błąka,Poezja grecka i rzymska.. "Rzecz to piękna" - Tyrteusz jako pierwszy wezwał do obrony ojczyzny w imię miłości do niej i obowiązku obywatelskiego.. W wierszu Rzecz to piękna Tyrtajos mówi, że śmierć za ojczyznę jest o wiele lepszym postępkiem niż ucieczka z kraju.. poleca 83% 1004 głosów.. Grecki twórca liryki.. Jego poezja zachęca do walki, do zwycięstwa.. Stanowi tekst ciągły.. Ten, kto porzuca swój kraj, staje się żebrakiem.. Postawom tym przeciwstawia upokorzenia przegranych.. Poeta mówi, że miłość do ojczyzny i gotowość do walki o jej wolność są najwyższymi miernikami wartości człowieka: Rzecz to piękna… Całe wypracowanie →Tyrtajos (VII w. Biogram *** Rzecz to piękna zaprawdę, gdy krocząc w pierwszym szeregu, Ginie człowiek odważny, walcząc w obronie ojczyzny; Kiedy atoli swe miasto i ziemię żyzną porzuca, Wnet żebrakiem się staje - los to najgorszy ze wszystkich - Jako że z miłą swą matką i ojcem staruszkiem się błąka,Księgi zawierały pieśni wojenne, marszowe oraz elegie o charakterze politycznym.. Poszukiwawcza.. Tyrtajos Rzecz to piękna opracowanie "Rzecz to piękna zaprawdę, gdy (…), ginie człowiek odważny, walcząc w obronie ojczyzny" - Tyrtajos.. Autorem rozwiązania zadania. Różne oblicza heroizmu. Omów temat wiersza Rzecz to piękna Tyrtajosa (lekcja 22), Iliady Homera (lekcja 23) oraz Pieśni o Rolandzie. jest Agnieszka Korab. To zadanie dotyczy przedmiotu Język polski dla podstawy programowej w Liceum/Technikum. Rzecz to piękna zaprawdę, gdy krocząc w pierwszym szeregu,Ginie człowiek odważny, walcząc w obronie ojczyzny;Kiedy atoli swe miasto i ziemię żyzną porzuca,Wnet żebrakiem się staje – los to najgorszy ze wszystkich –Jako że z miłą swą matką i ojcem staruszkiem się błąka,Dzieci maleńkie przy sobie mając i prawą wrogość go wita wśród ludzi, do których przybędziePrzed niedostatkiem uchodząc, biedą nieszczęsną trapiony,Hańbą rodzinę okrywa, zeszpeca wygląd swój świetny,Wszak niesława, a także zło tuż za nim więc błędny wygnaniec żadnego nie budzi współczucia,Żadną czcią się nie cieszy, przyszłość też rodu niweczy,Walczmy mężnie w obronie tej naszej ziemi i dzieci,Choćbyśmy zginąć musieli, życia swojego nie młodzieńcy, walczcie, a jeden przy drugim niech wytrwa,Myśli o szpetnej ucieczce nie dopuszczajcie, ni strachu,Ale sercom w swych piersiach przydajcie wielkości i męstwa,Lęk przed życia utratą, z wrogiem się starłszy, odrzućcie,Tych zaś, którym już wiek poruszania się lekkość odebrał,Nie zostawiajcie, uchodząc z bitwy, starców czcigodnych. (...)Zatem niech każdy wytrwa w rozkroku stając, a obieNogi niech oprze o ziemię mocno, i zęby zaciśnie. Buziaki piękna kobieto dla Ciebie , I spadająca gwiazda na niebie , By się marzenia Twoje spełniły , A serce Twoje tak rozjasniły , Że by nie było w nim smutku wcale , By kochał Ciebie ktoś mocno i stale , Boś Ty tak piękną jesteś kobietą , Pisać z Tobą jest dla mnie zaletą , Więc słodkich snów śliczna dziewczyno , Z pięknymi oczyma ze słodką miną Życzę ja Tobie

Motyw poezji tyrtejskiej Aby wyjaśnić pojęcie poezja tyrtejska, należy przypomnieć, kim był Tyrtajos w polskiej literaturze często nazywany Tyrteuszem. Otóż poeta ten stal się niezwykle ważną postacią w rozwoju literatury nie tylko greckiej, ale i europejskiej. Jego twórczość przypada na polowe VII wieku, Sparta toczyła wtedy ciężkie boje z sąsiednią Mesenią. Elegie Tyrtajosa pisane były dla podniesienia ducha bojowego żołnierzy. Odbija się w nich cały spartański kodeks honorowy, nakazujący raczej śmierć na polu walki niż poddanie się lub ucieczkę. Poeta pisał: rzecz to piękna zaprawdę, gdy krocząc w pierwszym szeregu, ginie człowiek odważny walcząc w obronie ojczyzny Miłość do ojczyzny – to w Polskiej literaturze bardzo ważny i często wykorzystywany wątek. Jego występowanie ściśle wiąże się z przeszłością naszego kraju, w historii, którego istniał ponad stuletni okres, kiedy to polski nie było na mapach świata. Polacy przetrwali dzięki miłości do ojczyzny w imię, której wzniecali powstania, walczyli w obcych armiach licząc na odzyskanie niepodległości. Poeci i pisarze przedstawiali wzorce patriotyczne wskazywali metody postepowania. Czynili to, aby Polska nie zginęła. - Ideę walki do ostatniej kropli krwi realizowali bohaterowie literatury romantycznej. Dwa powstania, przypadające na ten okres listopadowe w 1830 i styczniowe w 1863 stanowią wyraz niezgody Polaków na prześladowania narodowe i hańbę życia w łańcuchach. Utwory wyrosłe na tym gruncie aktywizowały świadomość narodowa. Wzorce bohaterów dumnych i pięknych odnajdujemy w Konradzie Wallenrodzie A. Mickiewicza i Kordianie J. Słowackiego. Konrad Wallenrod tytułowa postać poematu Mickiewicza to rzecznik samotnej walki wśród wrogów. Jego zdaniem, gdy chodzi o wolność ojczyzny cel uświęca środki. Dla ojczyzny bohater poświęca wszystko, rezygnuje nawet z piękniej i szczęśliwej miłości. Jam miłość, szczęście jam niebo za młodu umiał poświęcić dla sprawy narodu, z żalem, lecz męstwem. Metoda walki, która wybrał Konrad Wallenrod, opierała się na podstępie i zdradzie, czyli czynach niemoralnych, niemieszczących się w kodeksie rycerskim. Zatem, w imię miłości do ojczyzny bohater zrezygnował również ze swego honoru. Tym samym odrzucił szanse na sławę i dobre imię po śmierci. Dramatyczny wybór Konrada ilustruje motto utworu zaczerpnięte z księcia Machiavellego włoskiego pisarza politycznego doby renesansu, głoszącego zasadę, że czasami cel uświęca środki: Macie, bowiem wiedzieć, ze są dwa sposoby walczenia – trzeba być lisem i lwem. Konrad Wallenrod wśród rycerzy odznaczał się mądrością i odwagą. Mimo to wybrał taka a nie inna metodę walki gdyż był świadomy siły wroga. Zmuszony dokonuje wyboru, który sam nazwał się przeklętym. Na szale trzeba położyć nie tylko życie, szczęście i miłość Aldony, ale szlachetne uznane zasady moralne i szacunek dla samego siebie. Bohater musi stać się zdrajcą, kłamcą, szpiegiem wybierając metodę lisa bardzo cierpi. Spokój może znaleźć tylko w grobie nic wiec dziwnego, ze popełnia samobójstwo. Wprawdzie Konrad Wallenrod nie zginął w bezpośredniej walce, ale w sposób pośredni również wpisał się na listę tych bohaterów, którzy walczyli do ostatniej kropli krwi. Dla narodu pragnie poświęcić się również tytułowy bohater dramatu Kordian chce naśladować szwajcarskiego bohatera Winkelrieda i na szczycie Mont Blanc wola: Ludy! Winkelried ożył! Polska Winkelriedem narodów Idea winkelriedyzmu zakłada, jednostkowe poświecenie, które ma na celu stać się iskrą rozpalająca ogień walki przeciwko uciskowi. Przykład szwajcarskiego rycerza, który według legendy skierował włócznie wrogów na siebie i dzięki temu utorował drogę do zwycięstwa współtowarzyszom, staje się dla Kordiana celem duszy. Miał również mobilizować innych do zachowania aktywnej postawy, uczyć heroizmu. Narodowym Tyrteuszem możemy tez nazwać Krzysztofa Kamila Baczyńskiego, który wielokrotnie podkreślał miedzy innymi w wierszu Z głową na karabinie ze walka w obronie własnego kraju staje się patriotycznym obowiązkiem każdego Polaka. Poeta żyje w odkształconej rzeczywistości, która przypomina wizje Apokalipsy. Chciał kreować w poezji piękno i marzenia, lecz musiał tworzyć w oparach krwi. Z tego powodu poezje marzeń zamienić na poezje tyrtejska. Do tego pokolenia należeli tez Tadeusz Gajcy, Andrzej Trzebiński, Wacław Bojarski i Zdzisław Stroiński. Wszyscy wymienieni zginęli. Gajcy i Stroiński w powstaniu warszawskim, Trzebiński został rozstrzelany w ulicznej egzekucji w 1943, Bojarski zmarł w wyniku poniesionych ran. To smutne i tragiczne, ze należymy do narodu, który zdaniem Pigonis, historyka literatury do wrogów strzela z brylantów. Symbolem bohaterstwa i poświecenia dla ojczyzny jest obrona Westerplatte. Hołd bohaterskim żołnierzom oddal Konstanty Ildefons Gałczyński w wierszu Pieśń o żołnierzach z Westerplatte. Należy tez wspomnieć, ze poezja tyrtejska często odkształcała rzeczywistość, dając dowód tezie, iż prawda poezji, która rządzi się swoimi prawami, może być inna niż prawda historyczna. Z historii wiemy, ze podczas obrony półwyspu zginęło kilkunastu żołnierzy, tymczasem wierszu czytamy: Prosto do nieba czwórkami szli żołnierze z Westerplatte. Tak skonstruowany obraz ma zwielokrotnioną siłę oddziaływania, a bohaterska postawa żołnierzy urosła do rangi świętości. Obrońcy Westerplatte wykazali się wielką miłością do ojczyzny. Za to spotkała ich nagroda- taka jak średniowieczny rycerz Roland znaleźli się w niebie. W poezji tyrtejskiej odnajdujemy słowa zachęty do walki aż do ostatniej kropli krwi. Na pierwszy rzut oka wydaje się, ze te słowa znajdujemy w pieśni Do boju Polsko! [Gra muzyka] Chcę zwrócić uwagę na słowa do boju Polsko ostatnio mięliśmy przykład złego zrozumienia tego wyrażenia. Sport nie wymaga ofiar krwi. Podsumowanie: Wspomniane przeze mnie utwory potwierdzają tezę, iż motyw miłości do ojczyzny był wyraźnym i częstym tematem, podejmowanym przez twórców poszczególnych epok. Bohaterowie poezji tyrtejskiej mieli i maja w literaturze polskiej i w życiu swych następców. Bliskie są nam utwory, z których wynika, że człowiek nie rodzi się sobie, ale ku pożytkowi bliźniemu i ojczyźnie Cenimy je także, ze względu na ich przesłanie: - tworzyły wzory postaw - krzewiły idee poświecenia życia dla ojczyzny - wzywały do walki+

Samotny Łabądz. Samotny Łabądz nad stawem stoi. Karmi go córka, on się nie boi. Rzuca mu małe okruchy chleba. Bo pada na niego mokry śnieg z nieba. Biedny ten ptak co marżnie na dworze. Może choć troche mu córcia pomoże. Smutne ma oczy ten ptak biały. Nadzieją spogląda na cud mój mały. „Rzecz to piękna” - Tyrteusz jako pierwszy wezwał do obrony ojczyzny w imię miłości do niej i obowiązku obywatelskiego. Od jego imienia utworzono pojęcie poezji tyrtejskiej. Autor tak skutecznie zagrzewał Spartan do walki, że pokonali wroga. Tyrteusz stworzył również wzór śmierci bohaterskiej” „rzecz to piękna zaprawdę, gdy krocząc w pierwszym szeregu, ginie człowiek odważny, walcząc w obronie ojczyzny.”„O cnocie” (Pieśń XII ks. II) - Jan Kochanowski nazywa miłość do ojczyzny cnotą. Prawdziwą wartością jest bezinteresowne, nie bojące się ludzkiej zawiści oddanie ojczyźnie. Przed tymi, co służą ojczyźnie otwiera się droga do nieba. „O dobrej sławie” (Pieśń XIX ks. II) - Jan Kochanowski twierdzi, że o miłości do ojczyzny świadczy nie tylko walka na polu bitwy, ale i wykorzystanie innych talentów darowanych przez Boga: inteligencji, nieugiętości charakteru czy daru pięknej wymowy. „Pieśń o spustoszeniu Podola” - Jan Kochanowski opisuje obrazy spustoszenia Podola przez Tatarów - ruiny, ludzkie nieszczęścia. Apeluje do wszystkich kochających ojczyznę o dofinansowanie wojska, rozsądne przygotowanie odwetu, zmycie hańby i właściwą obronę granic kraju. Ostrzega przed grożącym Rzeczypospolitej jeszcze poważniejszym niebezpieczeństwem. „Konrad Wallenrod” - Adam Mickiewicz – patriotyzm głównego bohatera przejawiał się w walce o kraj. Wallenrod dla ojczyzny poświęcił miłość, honor i przyszłe zbawienie. Nad wszystko przedkładając wolność swego narodu nie zawahał się w walce używać podstępu i nieetycznych metod. „Dziady cz. III” Adam Mickiewicz opisuje martyrologię młodzieży polskiej przeciwstawiającej się caratowi. Za swą patriotyczną postawę doznają oni wielu szykan. Wieszcz ukazuje także różne postawy społeczeństwa polskiego wobec zaborcy – od służalczego poddaństwa do prób jawnego buntu. Główny bohater nie waha się nawet wystąpić przeciwko Bogu i dla ojczyzny zaryzykować zbawienie własnej ojczyzny. „Pan Tadeusz” – Adam Mickiewicz – epopeja wieszcza przesycona jest miłością do ojczyzny. Bohaterowie na każdym kroku przejawiają szacunek dla ojczyzny, bohaterów narodowych oraz czasów Sejmu Wielkiego. Jacek Soplica po opuszczeniu stron rodzinnych przyodziewa szaty mnicha i poświęca swoje życie sprawie narodowej. Młody Tadeusz dochowując patriotycznych rodzinnych tradycji wyrusza na wojnę przeciw Rosji wraz z wojskami napoleońskimi. „Śmierć pułkownika” – Adam Mickiewicz wykreował polska Joannę d`Arc – kobietę, która wzięła udział w powstaniu i zginęła, jak rycerz. Podmiot liryczny ukazał w wierszu wzniosłą scenę jej śmierci. „Reduta Ordona” - Adam Mickiewicz – podmiot liryczny postać porucznika broniącego reduty podnosi do symbolu patrioty, wybierającego walkę do końca i poświęcającego własne życie w imię miłości ojczyzny. „Kordian” - Juliusz Słowacki ukazał przemianę głównego bohatera, który przechodzi od romantycznych uniesień do zaangażowania w sprawę narodową i przeciwstawienie się caratowi. Krytykuje również wodzów powstania, doceniając jednak patriotyzm i zaangażowanie szlacheckiej młodzieży. Kordian głosił tezę: „Polska Winkelriedem narodów”. „Sowiński w okopach Woli” - Juliusz Słowacki upamiętnił postać wybitnego polskiego generała, który zaświadczył o swym przywiązaniu do ojczyzny walcząc samotnie, ze świadomością, że na zwycięstwo nie ma już szans. Generał odmawiając poddania się mówiąc: ”zginąć muszę za miłą ojczyznę moją.””Testament mój” - Juliusz Słowacki wyraził ideę, według której walczyli i ginęli za ojczyznę młodzi ludzie: „Lecz zaklinam, niech żywi nie tracą nadziei I przed narodem niosą oświaty kaganiec; A kiedy trzeba - na śmierć idą po kolei, Jak kamienie, przez Boga rzucane na szaniec... „Hymn do miłości ojczyzny” - Ignacy Krasicki stworzył wiersz, który stał się hymnem Korpusu Kadetów. Patriotyzm został przedstawiony jako najwyższa cnota. Kochający ojczyznę powinien być gotów na każde poświęcenie: „byle cię można wspomóc, byle wspierać, nie żal żyć w nędzy i nie żal umierać””Powrót posła” - Julian Ursyn Niemcewicz opisuje patriotyczną rodzine Podkomorzego, który uważa, że: ”dom zawsze ustępować powinien krajowi” Podkomorzy opowiada się również za wprowadzeniem reform społecznych, służących wzmocnieniu państwa i dobru ojczyzny. „Gloria victis” – Eliza Orzeszkowa składa hołd poległym w powstaniu styczniowym i wyraża przekonanie, że poniesione ofiary nie były daremne, a przyszłość doceni ich wielkość. Jednym z powstańców był Tarłowski - młodzieniec, który walecznie bronił ojczyzny, świadcząc o miłości do niej. strona: - 1 - - 2 -
Tyrtajos – Rzecz to piękna 3. Juliusz Cezar – Pamiętniki o wojnie z Gallami 4. Pieśń o Rolandzie 5. Jan Kochanowski – Odprawa posłów greckich 6. Andrzej Frycz Modrzewski – O poprawie Rzeczypospolitej 7. Wacław Potocki – Transakcja wojny chocimskiej 8. Jan Chryzostom Pasek – Pamiętniki 9. Ignacy Krasicki – Monachomachia 10.
Homer Iliada Autor przedstawia przebieg wojny trojańskiej (czas wydarzeń obejmuje pięćdziesiąt dni z ostatniego roku wojny). Wojna ciągnie się od dziesięciu lat i szala zwycięstwa nie przechyliła się na żadną ze stron. Wszyscy są już wyczerpani walkami, jednak nie podejmują rozmów ugodowych. Homer przedstawia ważne dla przebiegu wojny wydarzenia, opisy pojedynków, dzielnych wodzów. Wspomina więc o gniewie Achillesa (Zdenerwował on się na Agamemnona, że ten zabrał mu brankę Bryzeidę. Zadecydował więc, że wycofa się z walk. Spowodowało to osłabienie Greków), kradzieży posągu Ateny, podstępie polegającym na zbudowaniu wielkiego konia. Prezentuje najsłynniejszą z walk, która odbyła się między Achillesem i Hektorem. Przywołuje bohaterów: Ajaksa, Odyseusza, Nestora, Diomenesa, Menelaosa… Ukazany zostaje również koniec walk: podstęp doprowadza do zdobycia Troi – wojna kończy się zwycięstwem Greków. Erich Maria Remarque Na zachodzie bez zmian Autor opisał okrucieństwo wojny z punktu widzenia dziewiętnastoletniego żołnierza. Przedstawił losy przyjaciół, którzy za namową nauczyciela zaciągają się do wojska, jednak ich chęć do walki zostaje skonfrontowana z brutalną rzeczywistością. Okazuje się, że wojna przynosi śmierć i wpływa niszcząco na psychikę ludzką, zmusza do przyspieszonego dojrzewania, deprawuje – nieodwracalnie zmienia człowieka. Zostają ukazane przygnębiające obrazy: pobojowiska, umieranie, szpitale wojskowe. Celem autora nie było pokazanie heroizmu walczących, lecz uwypuklenie bezsensowności całego konfliktu. Jest to protest przeciwko wojnie. Antoni Słonimski Alarm Pierwsza część wiersza przedstawia obraz walczącej Warszawy. Rozpoczyna się od przywołania jednego z komunikatów stosowanych przez warszawskie radio we wrześniu 1939 roku: UWAGA! Uwaga! Przeszedł! Koma trzy! Został ogłoszony alarm dla Warszawy. Miał ostrzec ludność przed bombardowaniami. Utwór dotyczy więc pierwszych dni wojny, ukazuje grozę tych chwil. Przedstawiona zostaje atmosfera podenerwowania: zgiełk, wrzaski, wybuchy, dźwięk syren, krzyki. Ludzie są przerażeni, ciągle nasłuchują z obawy, że bomba spadnie gdzieś blisko nich – nawet cisza powoduje przerażenie, bo po niej następują naloty niemieckich bombowców, w tym wypadku jest więc oczekiwaniem na śmierć. Ludzie nie mogą się bronić, nie ma żadnej bezpiecznej kryjówki. Wojna doprowadza do zniszczenia: Płyną zburzone kościoły, Ogrody zmienione w cmentarze, Ruiny, gruzy, zwaliska […] Wszystkie znane podmiotowi lirycznemu ulice i domy przestają istnieć. Jednak namawia on do walki z hitlerowcami. Druga część wiersza ukazuje więc przeżycia podmiotu lirycznego, który jest emocjonalnie związany z Warszawą. Wiersz pokazuje okrucieństwa wojny: śmierć, zniszczenie, strach. Aleksander Kamiński Kamienie na szaniec Książka jest oparta na autentycznych wydarzeniach związanych z okupacją niemiecką. Przedstawiona zostaje Warszawa podczas II wojny światowej i związana z nią podziemna działalność harcerska. Główni bohaterowie utworu to chłopcy (Alek, Rudy, Zośka), którzy właśnie zdali maturę. Ich dalsze plany nie mogą być zrealizowane, bo w 1939 roku wybucha wojna. Uczestniczą w niej: biorą udział w akcjach Małego Sabotażu, walczą z bronią w ręku w ramach Grup Szturmowych. Autor przywołuje działania wojenne, które mają miejsce w Warszawie, Kraśniku, Celestynowie, Czarnocinie, Sieczychach. Opisuje też sam krajobraz wojenny, np. okupowanej stolicy: Warszawa w październiku 1939 roku była miastem grozy. Gruzy hamowały ruch na ulicach, dymiły jeszcze zgliszcza. Na jezdniach piętrzyły się barykady. Domy były bez szyb. Mieszkania bez światła, bez wody, bez gazu. Zamarłej i niesamowitej ciszy ulic nie porusza zgrzyt wozów tramwajowych. Na każdym domu blizny po uderzeniach bomb i szrapneli. Przedstawione zostały też skutki wojny (tortury, śmierć). Wszystko to składa się na wielki patriotyzm bohaterów. Tadeusz Różewicz Ocalony Bohater wiersza to młody człowiek, któremu udało się przeżyć wojnę. Jest on nieszczęśliwy, nie może wymazać z pamięci widoku zabijanych ludzi, zmaltretowanych ciał. Wszystkie doświadczenia wojenne wpłynęły na niego negatywnie, powszechnie uznawane zasady moralne stały się niejasne. Musi się więc na nowo przystosować do świata, jednak zauważa wiele trudności – jest pełen niepokoju. Wiersz pokazuje nieodwracalny wpływ wojny na psychikę człowieka, dowodzi, że tak okrutne wydarzenia zmieniają postrzeganie świata. Ocalony ma tym bardziej tragiczną wymowę, że podmiot liryczny jest przedstawicielem pokolenia Kolumbów – człowiekiem, który jeszcze nie dorósł, a już musiał walczyć i patrzeć na śmierć. Inne przykłady literackie: Tyrtajos Rzecz to piękna (zachęta do obrony ojczyzny i udziału w wojnach)Wincenty Kadłubek Kronika Polska (opisy wojen prowadzonych przez Polskę)Torquato Tasso Jerozolima wyzwolona (wojna pobożna)Jan Kochanowski Odprawa posłów greckich (przyczyny i skutki wojny)Adam Mickiewicz Konrad Wallenrod (podstępna wojna)Lew Tołstoj Wojna i pokój (wojny napoleońskie)Henryk Sienkiewicz Ogniem i mieczem (wojny na Ukrainie)Margaret Mitchell Przeminęło z wiatrem (wojna secesyjna, jej wpływ na losy człowieka)Ernest Hemingway Komu bije dzwon (okrucieństwa wojny wpływające na psychikę)Roman Bratny Kolumbowie. Rocznik 20 (ludzie wchodzący w dorosłość w czasie II wojny światowej)Tadeusz Różewicz Kartoteka (negatywny wpływ wojny na psychikę)Joseph Heller Paragraf 22 (groteskowa wizja wojny) .